Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Όταν οι ματιές δε ρίχνονται αλλά...τρώγονται!


Οι ματιές (ή αλλιώς μπομπάρια) είναι για μένα το απόλυτο Χριστουγεννιάτικο-Πρωτοχρονιάτικο φαγητό. Από τις πιο έντονες γιορτινές μου αναμνήσεις από τότε που ήμουν παιδί και βοηθούσα τον παππού και τη γιαγιά στην ετοιμασία τους. Πρόκειται για χοιρινά ή μοσχαρίσια έντερα γεμισμένα με ένα μείγμα ρυζιού και συκωταριάς. Πριν κάποιους μήνες έμαθα τυχαία ότι το όνομα "ματιές" προέρχεται από το αρχαίο -αντίστοιχου είδους- φαγητό "ομαθιές". Ίσως σε κάποιους να φανεί μη ελκυστικό, σε όσους όμως παρακάμψουν τα "μη ελκυστικά" του χαρακτηριστικά και τους φανεί ενδιαφέρον να το δοκιμάσουν, εγγυώμαι ότι το αποτέλεσμα θα είναι τόσο γευστικό που θα ξεχάσουν ο,τιδήποτε άλλο! Τη συνταγή την έχω πάρει από τη γιαγιά μου, γι' αυτό και οι ποσότητες είναι "με το μάτι". Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σαφής και βοηθητική γίνεται!

Υλικά:
  • Γύρω στο 1 κιλό έντερα χοιρινά ή μοσχαρίσια (τα μοσχαρίσια είναι στενότερα και πιθανόν να μας δυσκολέψουν κάπως στο γέμισμα)
  • Ξύδι και αλάτι για το καθάρισμα των εντέρων
  • Μπόλικο κρεμμύδι ψιλοκομμένο (τουλάχιστον 1-2 κρεμμύδια)
  • Λίγο πράσο ψιλοκομμένο (προαιρετικά, αλλά το συνιστώ)
  • Μισή περίπου συκωταριά ζεματισμένη και κομμένη σε κομματάκια περίπου 1/2-1 εκατοστού (μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο συκώτι αν θέλουμε, γύρω στο 1 κιλό)
  • Λίγο κρέας χοιρινό ψιλοκομμένο (προαιρετικά)
  • Αλάτι-πιπέρι
  • Ρύζι γλασσέ, όχι μεγάλη ποσότητα, δεν είναι ανάγκη να φαίνεται ιδιαίτερα μέσα στο μείγμα (να μην υπερτερεί σε σχέση με το κρέας)
  • Άνηθος ψιλοκομμένος, λιγότερο από 1/2 ματσάκι
  • Ελαιόλαδο
  • Λίγο βούτυρο ή μαργαρίνη
Αφού καθαρίσουμε τα έντερα από τα περιττά λίπη (προσοχή να μην αφαιρέσουμε τόσο πολύ που να κάνουμε τα τοιχώματά τους αδύναμα, γιατί στο βράσιμο θα σκάσουν και το φαγητό θα γίνει...λαπάς!) τα πλένουμε πολύ σχολαστικά. Αν είναι πολύ μεγάλα σε μήκος, τα κόβουμε σε κομμάτια περίπου  40 εκατοστών για να είναι πιο εύχρηστα. Έπειτα τα ρίχνουμε σε μια λεκανίτσα μαζί με αλάτι και τα χτυπάμε με το χέρι σαν να χτυπάμε αβγολέμονο με τα δάχτυλα. Τα ξεβγάζουμε και κάνουμε το ίδιο πράγμα, αυτή τη φορά με ξύδι (όχι αλάτι). Τα ξεβγάζουμε. Στη συνέχεια τα γυρίζουμε ανάποδα (το μέσα-έξω), τα πλένουμε καλά και κάνουμε την ίδια διαδικασία με το αλάτι και το ξίδι. Ξεβγάζουμε και αφήνουμε στην άκρη μέχρι να ετοιμάσουμε τη γέμιση.
Σε μεγάλο τηγάνι αχνίζουμε σε ελαιόλαδο το κρεμμύδι και τη συκωταριά για αρκετή ώρα (όχι πολύ δυνατή φωτιά για να μην κολλήσουν). Προσθέτουμε το ρύζι, τον άνηθο και αλατοπιπερώνουμε (βάζουμε λίγο αλάτι και πιπέρι παραπάνω, το σηκώνει). Ρίχνουμε λίγο ζεστό νεράκι μέσα για να τραβήξει λίγο το ρύζι (γύρω στη μισή κούπα, όχι παραπάνω) και είμαστε έτοιμοι να γεμίσουμε.
Εδώ θα χρειαστούμε τη βοήθεια κάποιου εθελοντή γιατί δυο χεράκια τα'χουμε και δε φτάνουν για όλα. Δένουμε τη μία μεριά του εντέρου σφιχτά με κλωστή και κρατάμε ανοιχτή την άλλη πλευρά για να γεμίσουμε (ή βάζουμε το βοηθό μας να κρατάει κι εμείς γεμίζουμε). Με ένα κουταλάκι ρίχνουμε λίγη-λίγη τη γέμιση και περιοδικά ρίχνουμε και λίγο νερό (είναι αυτό που θα βράσει και θα φουσκώσει το ρύζι μετά). Δε γεμίζουμε πολύ το κάθε έντερο γιατί στο φούσκωμα θα σκάσει και όλη η γέμιση θα χυθεί έξω! Υπολογίζουμε να σταματήσουμε το γέμισμα όταν θα είναι μισογεμάτο, συμπεριλαμβανομένου και το νερού που έχουμε προσθέσει. Η ποσότητα το νερού πρέπει να είναι τόση ώστε όταν το έντερο είναι δεμένο και "ξαπλωμένο" να δίνει την αίσθηση ότι είναι ένα μικρό, κινούμενο στρώμα νερού (πού τα βρίσκω-πού τα βρίσκω!) με τη γέμιση να έχει αραιώσει μέσα. Δένουμε λοιπόν και το δεύτερο άνοιγμά του και τοποθετούμε σε μεγάλη και φαρδιά κατσαρόλα. Συνεχίζουμε έτσι με τα υπόλοιπα υλικά και βάζουμε τα έντερα δίπλα-δίπλα μέσα στην κατσαρόλα (δε μας πειράζει αν είναι και λίγο στριμωγμένα). Αλατίζουμε λιγάκι και τα βράζουμε σε σιγανή προς μέτρια φωτιά για περίπου 1 ώρα. Προσοχή: Μόλις αρχίσουν να βράζουν, τα τρυπάμε προσεκτικά με μια οδοντογλυφίδα σε 2-3 σημεία το καθένα για να φύγει η πίεση και να μην σκάσουν. Στο τέλος βάζουμε τις ματιές σε βουτυρωμένο ταψί ή λαδόκολλα, βουτυρώνουμε κι αυτές από πάνω και ψήνουμε στο φούρνο στους 180-200 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν. Αφήνουμε να κρυώσουν λίγο (ή και τελείως, είναι ακόμα πιο νόστιμες), κόβουμε σε φέτες, όχι πολύ λεπτές και σερβίρουμε. Συνοδεύεται ιδανικά με δροσερό τζατζίκι και τρώγεται κυρίως σαν ορεκτικό ή μεζές. Καλή επιτυχία! :)





Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Ψητά λαχανικά


Ένα νόστιμο και πολύ ελαφρύ συνοδευτικό για ψητό κρέας. Ο συνδυασμός πιπεριάς και κρεμμυδιού μαζί με μια απλή ψητή μπριζόλα είναι από τους αγαπημένους μου. Προσέχουμε να κρατήσουμε τα λαχανικά τραγανά!
Για 2 άτομα χρειαζόμαστε:
  • 2-3 πράσινες πιπεριές σε κομμάτια (το μέγεθος μισού σπιρτόκουτου είναι ό,τι πρέπει)
  • 2 πιπεριές Φλωρίνης κομμένες με τον ίδιο τρόπο
  • 1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο κι αυτό στο ίδιο περίπου μέγεθος
  • 1 κουτ. σούπας σόγια σος
  • 1 κουτ.σούπας ξύδι μπαλσάμικο
  • 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
Αν ψήνουμε το κρέας στην ψηστιέρα-τηγάνι, ρίχνουμε σ'αυτήν τα λαχανικά γυρίζοντάς τα πού και πού να ψηθούν ομοιόμορφα. Αν ψήνουμε σε σχάρα στα κάρβουνα μπορούμε να ψήσουμε τις πιπεριές ολόκληρες και το κρεμμύδι κομμένο στα δύο ή στα τέσσερα και μετά να τα κόψουμε όλα στο επιθυμητό μέγεθος. Σε κάθε περίπτωση προσέχουμε να μην τα παραψήσουμε! Σκοπός μας είναι να πάρουν λίγο χρώμα αλλά να παραμείνουν τραγανά και φρέσκα. Αν δούμε ότι κάποια κομμάτια έχουν ψηθεί γρηγορότερα από άλλα, τα βγάζουμε από τη φωτιά. Τοποθετούμε τα ψημένα λαχανικά σε ένα μπολ και περιχύνουμε με τη σος σόγιας, το μπαλσάμικο και το ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε μαζί με το κρέας.

Σημ.: Μπορούμε να προσθέσουμε όποιο λαχανικό θέλουμε, όπως π.χ. λεπτές λωρίδες από κολοκύθι (κομμένο με το εργαλείο για το ξεφλούδισμα), το οποίο αν θέλουμε το αφήνουμε και τελείως ωμό.


Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Βασιλόπιτα για καλή χρονιά!


Καλή χρονιά με υγεία κι ευτυχία! Αν και λίγο καθυστερημένα, ορίστε μια φωτογραφία της φετινής μου βασιλόπιτας! Δεν είναι και κανένα αριστούργημα εμφανισιακά (εμένα πάντως μου φαίνεται χαριτωμένη :)) αλλά έλαβε πολύ θετικά σχόλια για τη νοστιμιά της! Η συνταγή θα έρθει αργότερα, όταν αναρτήσω τα τσουρέκια της γιαγιάς, τη ζύμη των οποίων χρησιμοποιώ και για τη βασιλόπιτα. Μέχρι τότε καλή χρονιά να έχουμε, με χαμόγελο και αισιοδοξία!

Cozy kitchen moments...and more!   © 2008. Template Recipes by Emporium Digital

TOP  

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...